«اشعار ماه محرم واباعبدالله (ع)»
89/9/12 12:25 ع
گربهچشمدلببینیکربلا***صحـنهایبیندرودیـواربود
برسرتیریکهبراصغرزدند***مطمئنمتکهایمسماربود
امام
زمان و محرم
امام زمان و محرم
ای داغدار ماتم جانسوز یاران**ای
سوگوار نیزه های سربداران
ای آنکه ازاندوه سرسامان
نداری**برروی زانوی غمت سرمیگذاری
گاهی زداغ جدخودخون میفشانی**گاهی
به دنبال اسیرانش روانی
امشب ندانم از چه راهی در
عبوری**در کربلا یا کوفه یا کنج تنوری
شاید کنار پیکر از سر جدائی**یا
زائر راس به روی نیزه هایی
مست زیارت در بر راس حسینی**یا بی
قرار کودکان و زینبینی
هر جا که باشی مادرت آنجا
نشسته**گوید غریب مادر،آن پهلو شکسته
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
دل ز چه میبری بیا این دل ما که
مال توست
آنچه بود به سینه ها حلقه اتصال
توست
دلبری تو از چه و اسارت دل به چه
کار
قلب تمام ماسوا اسیر خط و خال توست
پرده گشا ز چهره ات که بی تو نور
تیره شد
روشنی دیده عشق به رویت جمال توست
آنچه به بام خانه ات گرفته آشیانه
ای
قلب میان سینه یا مرغ شکسته بال
توست
حسن جمیع دلبران سایه ای از سایه
تو
یوسف وادی جمال همیشه در خیال توست
طره مشکین تو شد سایه هجران و فراغ
گرفتگی هر چه دل برای رنگ شال توست
چو حلقه ماتم عشق نشسته بهر انتظار
میان تشت زر سری منتظر وصال توست
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
شادی هردو جهان بی تو مراجز غم
نیست**جنت بی توعذابش ز جهنم کم نیست
در دم مرگ اگر پا بسرم بگذاری**عمر
جاوید به شیرینی آن یکدم نیست
حرم قرب خدارا که دل عاشق
توست**طرفه بیتی است که روح القدسش محرم نیست
بگذار آدمیان طعنه زنندم
گویند**هر که خود را سگ کوی تو نخواند آدم نیست
نیست بر خامشی آتش دوزخ سیلش**از
یم اشک غمت هر که به چشمش نم نیست
تا خدایی خدا هست لوای تو به
پاست**زانکه جز دست خدا حافظ این پرچم نیست
هم خدا داند و هم عالم و آدم
دانند**که به جز رأیت عشق تو در این عالم نیست
دوزخ ارزانی آنانکه ندارند
غمت**با غمت هیچ مرا زآتش دوزخ غم نیست
ملک هستی همه ماتمکدهی
توست حسین**جایی از ملک جهان خالی از این ماتم نیست
گوهر اشک عزای تو به هر کس
ندهند**اهرمن را شرف داشتن خاتم نیست
گریه بر پیکر مجروح تو باید همه
دم**که جراحات تنت را به از این مرهم نیست
تو به جا ماندی و ظالم اثرش هم شد
محو**پایه ظلم که در دار جهان محکم نیست
سائل تو است کسی کز تو تو را
خواهد و بس**آنکه شد طالب تو در طلب درهم نیست
سینه کردی هدف تیر که
میدانستی**زنده بی مرگ تو دین نبی اکرم نیست
هیچ مظلوم همانند تو در قلزم خون
**سر جدا با گلوی تشنه کنار یم نیست
گو ببرند سر دار زبان در
کامش**غیر مدح تو ثنایی به لب (میثم) نیست