«اشعار ولادت امام رضا (ع)»
90/7/10 5:35 ع

پلک خورشید به فرمان تو بر می خیزد
صبح ، از سمت خراسان تو بر می خیزد

نور ، هر صبح می افتد به در خانه ی تو
بعد از گوشه ی چشمان تو برمی خیزد
می کند مست ، ملائک را در حال سجود
عطر سبزی که از ایوان تو بر می خیزد
تا کسی زیر رواق تو دلش می گیرد
ابر می پیچد و باران تو بر می خیزد
با دل پاک کبوتر تو چه گفتی که هنوز
بال وا کرده پر افشان تو بر می خیزد
آخرین حلقه ی در های جهانی مولا !
درد می آید و در مان تو بر می خیزد
باز از مرو بیا ! تا که ببینی که چطور
ـ دل و دین باخته ـ ایران تو بر می خیزد
-----
ا دیده دل اگر رضا را بینی مرآت جمال کبریا را بینی
گر پرده اوهام به یک سو فکنی اندر پس آن پرده خدا را بینی
تا گوهر اشکم سر بازار نیاید کالای مرا هیچ خریدار نیاید
خوارم من و در سینه من عشق شکفته است تا خلق نگویند گل از خار نیاید
ای حجت هشتم که خدا خوانده رضایت مدح تو جز از خالق دادار نیاید
نومیدی و درگاه تو بی سابقه باشد هر کار ز تو آید و این کار نیاید
دیدم همه جا بر در و دیوار حریمت جائی ننوشته است گنهکار نیاید
گوئی به کجا روی کند ای همه رحمت گر بر در تو شخص گرفتار نیاید
------
مژده ای اهل رضا روی رضا پیدا شد
جلوه حسن الهی به فضا پیدا شد
ضعفا روی به گلزار ولایت آرید
که گل روی معین الضعفا پیدا شد
غنچه نجمه به دامان سحر گاه شکفت
بوی گل در نفس باد صبا پیدا شد
علوی طلعت او آینه حسن خداست
بر همه آینه حسن خداپیدا شد
موسی آن طلعت نادیده که در طور ندید
صبحدم در حرم موسی ما پیدا شد
جلوه باطن اسرار نهان را نگرید
به خدا آینه غیب نما پیدا شد
جان فشانید که جانان دو عالم آمد
درد آرید که ناگفته دوا پیدا شد
نجمه را نجمه نخوانید خدا می داند
این سپهریست کز او شمس ضحی پیدا شد
به دعا دست برآرید چرا خاموشید؟
قبله حاجت ارباب دعا پیدا شد
چنگ بر چنگ زن آهنگ غریبی بنواز
چه نشستی که غریب الغربا پیدا شد
کعبه جان به حرم خانه موسی آمد
یا که در مروه دل نور صفا پیدا شد
سوره فتح بخوانید علی می آید
آیت صبر بیارید رضا پیدا شد
با قضا گوی که مولای قدر می آید
با قدر گوی که سلطان قضا پیدا شد
اهل ایران همه جان از پی ایثار آرید
که ولی نعمت و مولای شما پیدا شد
کیمیایی نظری آمده کز یک نگهش
ازدرون سیه سنگ طلا شد
اختر برج ولایت چه مبارک سرزد
ماه افلاک ولایت چه بجا پیدا شد
گرچه گفتند که در خوف ورجا باید بود
خوف از خویش برانید رجا پیدا شد
آمد از راه کریمی که به باب کرمش
تاج شاهی به قدمهای گدا پیدا شد
ای زغم خسته برو غصه به دیا افکن
ای گره بسته بیا عقده گشا پیدا شد
برق رحمت زد و اوراق غضب را سوزاند
قلم عفو پی محو خطا پیدا شد
نقش شیر از نگهش شیر ژیانی گردید
بی عصا معجز موسی و عصا پیدا شد
نه به محشر نه به برزخ نه به میزان نه صراط
این چراغیست که نورش همه جا پیدا شد
لاله آرزوی آل محمد رویید
گوهر گمشده اهل ولا پیدا شد
تا چو (میثم)به درش دست گدائی نگرفت
کس ندانست در این خانه چه ها پیدا شد
----------
شب است و منادى ندا مى کند
مریدان حق را صدا مى کند
که امشب در رحمت خویش را
خدا بر رخ خلق وا مى کند
ز خمخانه شب شراباً طهورا
به پیمانه انّما مى کند
ز رحمت به موسى بن جعفر خدا
گران هدیه اى را عطا مى کند
به نجمه عطا کرده حق آیتى
که حق را ز باطل جدا مى کند
قدم زد على بن موسى به عالم
که عالم بر او اقتدا مى کند
به شمس الضحى داده شمس الشموسى
کز او شمس کسب ضیا مى کند
درخشید رخشنده مهرى که مهرش
مس قلب ما را طلا مى کند
چو جدّش ز رفعت برد گوى سبقت
که صبر بلا در قضا مى کند
ز نام على نام او گشته مشتق
که توصیف او هل اتى مى کند
بود عصمت فاطمى را دُر ناب
که شرم از رخ او حیا مى کند
بود او حَسَن را علمدار صلحى
که پاینده دین خدا مى کند
بود وارث نهضت سرخ عاشور
که کاخ ستم را فنا مى کند
بود در عبادت چو زین العباد
که بر شیعیانش دعا مى کند
چو بحرالعلوم است دریایى از علم
که فکر بشر کیمیا مى کند
ز فقه الرضا زنده شد فقه صادق
که تضمین آن با ولا مى کند
اگر اژدها کرد موسى عصا را
رضا این عمل بى عصا مى کند
کند زنده در پرده تصویر شیران
ببین پور موسى چه ها مى کند
اگر آهویى را به دامى ببیند
ز دام بلایش رها مى کند
بود او طبیبى که بى نسخه درمان
ز ما دردها را دوا مى کند
چو بابش بود مظهر جود و بخشش
که حاجات ما را روا مى کند
ز بس که رئوف است از ما خدا را
ز فرط رضایش رضا مى کند
رسول خدا را بود پاره تن
که وصفش رسول خدا مى کند
خدا را زیارت کند هر که او را
زیارت به صدق و صفا مى کند
به دیدار قبرش رود هر که یک بار
تلافى آن را سه جا مى کند
به «ژولیده» او داده قولى که فردا
به قولى که داده وفا مى کند
-----
مگذار مرا دراین هیاهو، آقا
 تنها و غریب و سربه زانو آقا
ای کاش ضمانت دلم را بکنی
تکرار قشنگ بچه آهو آقا
---

لیست کل یادداشت های این وبلاگ :